Kurtalan Ekspres, Timsahın Gözyaşları Gibi Grupların Menajeri Volkan Seviğ: “Ölüyoruz!”

Yıllardır ülkemizde bir terör saldırısının ardından futbol maçları, TV dizileri, eğlence programları devam ederken, konserler her zaman iptal edilen olur. Müziğin toplumda sadece gereksiz eğlence olarak algılanmasının bir sonucu olan bu durumun, sektöre etkisi hep çok ağır oldu. Mekânlar kapandı, iflaslar yaşandı ve yüzbinlerce müzik emekçisi işsiz, aileleri ile milyonlarca insan aç kaldı. Düzenlenen her bir etkinlikten birçok çalışanın ekmek kazandığını düşünürsek, ardı ardına gelen darbelerin yarattığı sarsıntılar yıllar içinde sektöre çok büyük sancılar yaşattı.

Ve sonunda korona virüsü ile salgını bahane eden yetkililer de müziğe öldürücü darbeyi vurdu. Müzik icra edilecek eğlence mekanlarının hepsi kapalı, müzik emekçileri ve aileleri AÇ, müzik icra edenler batmak üzere, evine ekmek götürmeyen, elektrik faturasını ödeyemeyen emekçi umudunu da yitirmeye başladı. Sektörde intiharlar her geçen gün artıyor, bu canların hesabını kim verecek?

Korona morona demeden 350.000 kişilik mitingler düzenleyenler uçaklarda insanları hınca hınç oturtanlar konu müzik olunca görmüyor duymuyor ve susuyor. Bayramda sahillerde, plajlarda iğne atsanız yere düşmeyecek manzaralar yaşandı ama buralarda “aman virüs var” denerek müzik sustu!

Müzik sektöründe yüz binlerce insan evine ekmek götürüyor, müzisyenden çıkan tınılar on milyonlarca insana aş olarak gidiyor; sanatçılar ile birlikte rodisi, araç kaptanı, ses teknisyeni, aşçısı, garsonu, ses firması ve çalışanları, güvenlikçisi, gişecisi, mekancısı, fotoğrafçısı vs,vs,vs ortalama bir konserde yaklaşık 40-100 kişi ekmek götürüyor evine.

Devlet sanki sektörü bitirmek ister gibi aylardır ne maddi ne manevi destek veriyor, yüz binler ağlıyor görmezlikten geliyor! Bizler de bu ülkenin bireyleriyiz bizler de bu ülkede askere gittik vergimizi ödüyoruz, bu ülkenin sıkıntılarını sırtlıyoruz peki niye bütün sektörlere iyi kötü bir çözüm bulunurken bizlere kullanılmış kağıt mendil muamelesi yapılıyor. Ülkede istihdam seferberliği ilan ediliyor ama müzik emekçileri yok sayılıyor! Devletin konservatuarları, üniversitelerin müzikle ilgili fakültelerin de okuyan bu insanlar eğer işsiz ve aç kalacak ise, niye bu okullar var? Bu insanların da ödediği okul harcı değil mi?

Sektörde bir kaç sözüm de ismi büyük solistlere (bazı istisna duyarlı isimler hariç) sizler niye susuyorsunuz? Sizlerin kazandığının binde birini kazananlar aç, onlar olmazsa sizler o paraları kazanamazsınız, niye susuyorsunuz? Niye birleşip destek vermiyorsunuz? Nerelerdesiniz? Oralara gelmenizi sağlayan olan o minicik barlar batıyor farkında mısınız? Sizlere basamak olan mekanlar tek tek kapanıyor farkında mısınız? Sizin için saatlerce sahne kuranlar intihar ediyor farkında mısınız? Sizin arkanızda çıkan çoğu günlük yevmiye ile yaşayan müzik emekçileri kiralarını ödeyemiyor farkında mısınız? Ne kadar daha susmaya devam edeceksiniz?

Farkında olmadığınız bir konu daha var o da bu enkazın altında sizler de kalacaksınız.

Ve ben buradan sesleniyorum önce bizi yönetenlere yüzbinler şu anda AÇ ve ölüyor bu vebal sizleri mutlu etmeyecek.

Ve siz, ağzını açtığında yüzbinlerce liradan bahseden solistler, müziğin gerçek emekçileri olmazsa sizler de olmazsınız, sizlerin o paraları kazanmanıza vesile olan mekanlar olmazsa bu sektör biter, akıllı olun organize olun bu sektörün sorunlarını kendi sosyal medyalarınızda dile getirin ortak basın açıklamaları yapın kısaca mücadele edin en azından İNSANLIK için.

Bir sözüm de bu sektörden büyük servet kazanan yapımcılara… Niye sesiniz çıkmıyor? Mesam, Müyobir vs. neredesiniz? Ne zaman kafanızı gömdüğünüz o kumdan çıkartacaksınız? Konuşmaya karar vermeniz için daha kaç intihar gerekiyor?

Ve son sözüm de yıllarca sektör sayesinde küfesini dolduran, şimdi aman bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyenlere! Tarih sizleri de asla affetmeyecek! Hükümete şirin gözükmek adına susmuşluğunuz kişilik probleminiz!

Sevgili Güneş Duru’nun lafı aklıma geldi ‘’Üretenden çok yayanın borusunun öttüğü bir ülkeyiz’’ bari borularınızı biraz da sektörün kurtuluşu için öttürün.

Yazının sözü: Bilirken susmak, bilmezken söylemek kadar çirkindir. Eflatun