Köyde Rock Konseri…

Merhaba dostlar;

Geçen günlerde Devil grubu’nun efsane ismi olan Sabahattin Taşdöğen‘in bir röportajını okudum ve usta’nın en çok ilgimi çeken cümlesi şu oldu; “Biz Rock’çıları barlara hapsetmek istiyorlar” evet çok haklıydı. Ülkemizde gerçek manada Rock soundunda müzik yapan ya da Heavy matal çalan grupları nedense hala görmezden geliyorlar ve bu tarzlarda müzik yapan insanları hala öcüymüş gibi gören insanlar var maalesef.Bunu yıkmak için yıllarca mücadele eden Sebahattin Taşdöğen çok haklıydı ve nitekim usta sanatçı grubu Devil ile Halk Konserleri düzenleyip, çeşitli etkinliklerde sahnesinde yanında genç rock ve metal gruplarını da dahil etmeye başladı ve o konsere gelen belki de hayatında hiç rock ya da metal nedir bilmeyen insanlara ulaştı.Keza buna benzer bir tecrübeyi solisti olduğum metal grubu SİS ile Tekirdağ Kiraz Festivali‘nde sahne alarak ben de yaşamış, toplumun farklı kesimlerinden de büyük ilgi görmüş, övgü dolu sözlere mazhar olup çok mutlu olmuştum.Peki neydi Rock ya da Heavy Metal’e olan bu tepki? Bence bunların hepsi zamanla kırılacak şeyler.Bu yazıda bir çok noktada bunu ispatlayacak neticelere ulaştık bile…

Türk Rock müziği’nin Babaları olan Cem Karaca, Erkin Koray, Moğollar, Barış Manço, Hardal ve daha bir çoğu ile kendimize özgü bir rock kültürü yaratarak 70’li yıllarda binbir bedeller ödeyerek yurdun köylerini, kasabalarını gezerek bir çok konser verip, o yıllarda Anadolu’dan beslenerek halkı kucakladılar ve daima halka dönük sanat yaptılar, hatta bugün babalarının yaptığı bu tür ve dönem içinde Anadolu Pop (Rock kelimesi o yıllarda kullanılmıyordu) ismini taşıyordu.İşte Rock müzik ülkemizde böyle başlamıştı.İlerleyen dönemlerde daha batılı ve sert soundlara ulaşan bu müziğin belki de en önemli olaylarından biri de dünyada ilk ve tek örneği olan Lazca Rock grubumuz Zuğaşi Berepe‘dir.Laz Folk soundunu Rock müziği ile birleştirerek, Lazca ve Hemşince yazdıkları şarkılarla Karadeniz köyleri başta olmak üzere, yurdun bir çok yerini gezip konserler vererek, insanlara ulaşmayı başardı.Bu efsane grubun solisti ise yediden yetmişe herkesin gönlünde taht kuran ve 2005 yılında yitirdiğimiz sevgili Kazım Koyuncu idi.

Ülkemizin Rock kültüründe böyle nice güzel örnekler var ve bu yıkılmaz sanılan duvarlar toz olmaya başladı.Eminim ki, rock ve metal gruplarımızı ilerleyen zamanlarda bir çok halk konserinde izleyeceğiz…

Şimdi gelelim esas konumuza…

Usta isimlerin emek verdiği, hayal ettiği ve tohumarını ektiği tüm fidanlar yeşermeye başladı.İşte onlardan belki de en önemlilerinden biri de Tekirdağ‘ın Yanıkağıl köyünde yaşayan gençlerin bir araya gelerek verdiği Rock Konseri…

Peki kimdi bu gençler? Köyde sert soundlu rock müzik konserini yapmak nasıl bir durumdu?

Hadi gelin şimdi bu konserden bahsedelim ve elbette bu konseri gerçekleştiren Grup Anafour‘dan…

Grup Anafour; 1999 yılında Haluk Ecevit ve Kenan Arıcan birlikte kurarlar grubu ve ilk isimleri Grup Ezgiler‘dir. Fakat daha sonra Anafour adını verirler gruplarına.Onlar da herkes gibi kendilerine Cem Karaca, Erkin Koray, Pentagram, Ogün Sanlısoy gibi önemli isimleri örnek alırlar.Tekirdağ‘ın Yanıkağıl köyünün gençleridir grup ve en büyük hayalleri, çok sevdikleri köylerinde bir konser vermektir.Ve grup bu minvalde çalışmalarına başlayarak çok sevdiği Türk Rock ve Heavy Metal gruplarının en sevdikleri şarkılardan oluşan bir setlist hazırlar ve hayallerini kurdukları konseri köyün düğün salonu’nun yanında bulunan açık alanda 2006 yılının bir Eylül akşamında verirler.Rock’ın sert soundu tüm köyde yankılanmış hatta konsere sadece Yanıkağıl sakinleri değil, çevre il, ilçe ve köy’lerden bile gelenler olmuştur.Öyle büyük bir ilgili varmış ki konsere; edindiğimiz bilgiye göre köyün gençleri kafa sallayıp, isyan dolu şarkılara eşlik ederken “neler oluyor” deyip konseri izlemeye gelen orta yaş ve üzerindeki köy halkı da halinden gayet memnun kalmıştır.

Bu konsere dair Grup Anafour‘dan Haluk Ecevit şunları da söyler: “Askerden yeni gelmiştim.2006 yılıydı.Grup konser vermek için beni bekliyordu.Grubun adını ‘Anafour’ koymuşlardır.Ana dörtlü gibi birşey…

4 kişiydik.Davul, Bas, Elektro, Solist 1 ay kadar hazırlandık.Che Guevera beresi ile çıktım sahneye.Daha önce konser yerinde hiç çalmadığımız için, ilk şarkının sonunda benim sesimin müziğinin önde geldiğini fark ettim ama yapacak birşey yoktu devam ettik.Önümüzdeki kitle 2’ye ayrılmıştı.Şalvarlı, eşarplı, elinde çekirdek çitleyen, bir düğün izler edası ile ne olduğunu anlamaya çalışan hanımlar ile ne yaptığımızı biraz biraz bilen gençler.Bu kitleye Ogün Sanlısoy, Kurban, Pentagram gruplarından şarkılar çaldık.Konser sonunda herkes gelip tebrik etmişti bizi.Sonra bu haber yerel gazetelerde çıktı, bir de Milliyet gazetesinde ama “yurdum insanı” köşesinde.

Evet, grup hayalini kurduğu konseri doğup büyüdükleri köyde vermişti ve konserde inanılmaz geçmişti.Hani bir zamanlar “Türkçe Rock yapılır mı?” diye soruların sorulduğu ülkemizde bu güzel insanlar, gitarlarını ellerine alıp, Rock’n Roll ruhunu bir kez daha yaşattılar.İşte bu konserle birlikte artık Genç Rock ya da Metal gruplarının kolay kolay barlara hapsedilemeyeceğini bir kez daha ispatlamış oldular.Hem de ozanlarımızdan Aşık Dertli‘nin “Şeytan Bunun Neresinde” isimli müthiş eserini coverlayan Pentagram‘dan yorumlayarak.

Evet Grup Anafour böylesine cesur, böylesine saygı duyulacak ve ileride Türk Rock Tarihi kitapları serisinin yazılacak cilterinden birine altın harflerle yazılacak ve bu topraklarda yapılabilecek en Rock’n Roll olayın kahramanları olarak anılacak, bundan zerre şüphemiz yok.

Grup Anafour artık faal değil ama grubun kurucularından Haluk Ecevit, kendi doğup büyüdüğü kültüründen, bu müthiş rock konserini verdiği Rock’N Roll köy Yanıkağıl‘dan bahsettiği, çocukluk ve gençlik anılarını paylaştığı ve yetiştiği kültüründen, tarihinden bugünlerine taşıdığı “Maşatlığa Kırlayan Kızan” ve “Canım Kardeşim” isimli iki kitap çıkardı.Bu kitapları kesinlikle okumanızı da tavsiye ederiz.

Grup Anafour‘a gelince Haluk Ecevit‘e şu soruyu da sordum; “Yeniden biraraya gelir misiniz?” diye.Cevabı ise şu şekilde oldu: “Şu sıralar imkansız” ama açık konuşayım benimde en büyük hayalim bir gün bu grubun yeniden bir araya gelmesi ve onları yine kendi köylerinde oradaki o güzel insanlarla izleyip şarkılarına eşlik etmek.

Onlar hayal etti ve gerçekleşti, belki bizlerinde bu hayali bir gün gerçek olur değil mi? Neden olmasın?..

Gökhan Toker

Haluk Ecevit ve Gökhan Toker